2007 ජනවාරියේ සීතල උදෑසනක වොෂිංටන් මෙට්රෝ ස්ටේෂන් එක ඉස්සරහ එක්තරා පුද්ගලයෙක් පැයක් විතර තනියම වයලීනයක් වාදනය කරමින් සිටියා..
මේ වෙලාවේ එතනින් 2000ක් විතර ජනතාව තමුන්ගේ රාජකාරිවලට යනගමන් හිටියේ.
වාදනය ආරම්භ කරලා දැන්
මේ වෙලාවේ එතනින් 2000ක් විතර ජනතාව තමුන්ගේ රාජකාරිවලට යනගමන් හිටියේ.
වාදනය ආරම්භ කරලා දැන්
මිනිත්තු 3 යි. මැදිවියේ මහතෙක් මේක දැක්කා.තත්පර කීපයකට ගමනේ වේගය පොඩ්ඩක් අඩුකරා ආපහු තමන්ගේ ගමන ගියා.
මිනිත්තු 4 යි.වාදකයාට මුල්ම ඩොලරය ලැබුණා. ඒ කාන්තාව ඔහු අසල තිබූ තොප්පියට මුදල විසිකර නතර නොවීම ගියා.
මිනිත්තු 6 යි.තරුණයෙක් මේක අසන්න වගේ ළඟා වුණත් නැවත් ඔරලෝසුව බලා නතර නොවීම ගියා.
මිනිත්තු 10 යි.අවුරුදු 3ක් දරුවෙක් නතර වෙන්න හැදුවත් අම්මා ඔහුව බලෙන්ම ඇදගෙන ගියා.
දරුවා කොච්චර දැඟලුවත් ආපහු හැරිලා බැලුවත් වැඩක් වුණේ නෑ. මේ දෙයම දරුවන් කීපදෙනෙක්ටම වුණා.
මිනිත්තු 45 යි.තාමත් වාදනයේ. ඒත් පොඩ්ඩකට හරි නතර වුණේ 6 දෙනයි. 20 දෙනෙක් සල්ලි දුන්නත් නතර නොවීම ගියා. දැන් ඩොලර් 32ක් තියෙනවා.
පැයයි. වාදනය නතර කළා. කාටවත් ගාණක් නෑ. නරඹන්නන්ගේ අත්පොලසන් නෑ. ආචාරකිරීම් නෑ.
මිනිත්තු 4 යි.වාදකයාට මුල්ම ඩොලරය ලැබුණා. ඒ කාන්තාව ඔහු අසල තිබූ තොප්පියට මුදල විසිකර නතර නොවීම ගියා.
මිනිත්තු 6 යි.තරුණයෙක් මේක අසන්න වගේ ළඟා වුණත් නැවත් ඔරලෝසුව බලා නතර නොවීම ගියා.
මිනිත්තු 10 යි.අවුරුදු 3ක් දරුවෙක් නතර වෙන්න හැදුවත් අම්මා ඔහුව බලෙන්ම ඇදගෙන ගියා.
දරුවා කොච්චර දැඟලුවත් ආපහු හැරිලා බැලුවත් වැඩක් වුණේ නෑ. මේ දෙයම දරුවන් කීපදෙනෙක්ටම වුණා.
මිනිත්තු 45 යි.තාමත් වාදනයේ. ඒත් පොඩ්ඩකට හරි නතර වුණේ 6 දෙනයි. 20 දෙනෙක් සල්ලි දුන්නත් නතර නොවීම ගියා. දැන් ඩොලර් 32ක් තියෙනවා.
පැයයි. වාදනය නතර කළා. කාටවත් ගාණක් නෑ. නරඹන්නන්ගේ අත්පොලසන් නෑ. ආචාරකිරීම් නෑ.
කවුරුවත් දැනගත්තේ නෑ මේ වාදකයේ ලෝකයේ සිටින අග්රගණ්යම සංගීතවේදියෙක්වන ජෝෂුවා බෙල් Joshua Bell කියලා.
ඔහු වයලීනයෙන් වාදනය කළේ ලෝකයේ මෙතෙක් බිහිවුණා කියලා සැලකෙන ඩොලර් මිලියන 3.5ක් විතර මිලක් නියමකරන අති සංකීර්ණම වාද්ය ඛණ්ඩ කිහිපයක්.
ඊට දෙදිනකට කලින් බොස්ටන් වල පැවැත්වූ ඔහුගේ ප්රසංගයක ආසනයක් ඩොලර් 100ක් වුණා.
මේක සත්ය සිදුවීමක්. Washington Post සංවිධානය කළ මෙයින් බලාපොරොත්තු වුණේ මිනිසුන්ගේ හඳුනාගැනීම, රසඥතාවය සහ ප්රමුඛතාවය හැදෑරීමයි.
ප්රශ්නය වුනේ පොදු ස්ථානයක, නොගැළපෙන වෙලාවක මිනිසා සුන්දරත්වය ප්රත්යක්ෂ කරගන්නවාද? එය අගය කරනවාද? යන්නයි.
ඉතින් අන්තිමේට ආව නිගමයක් වුණේ, ලෝකයේ සිටින අග්රගණ්යම වාදකයෙක්, එදා මෙදාතුර බිහිවූ හොඳම වාද්ය ඛණ්ඩයක්, හොඳම සංගීත භාණ්ඩයකින් වාදනය කරද්දීත් අපිට පොඩ්ඩකට නතරවෙලා අහන්න බැරිනම් ජීවිතයේදී කොච්චර සුන්දර වගේම වටිනා දේවල් අපි මඟ ඇරගන්නවාද කියන එකයි.